Morska bioróżnorodność w Hiszpanii

Hiszpania ma ponad 10 000 gatunków morskich a to stawia nas w drugim europejskim kraju o największej bioróżnorodności morskiej. Ponadto ma ponad milion kilometrów kwadratowych powierzchni morskiej. Istnienie tak dużej różnorodności biologicznej można w dużej mierze wytłumaczyć historią geologiczną. Pojawienie się Oceanu Atlantyckiego, otwarcie Zatoki Biskajskiej oraz otwarcie i zamknięcie Cieśniny Gibraltarskiej z wynikającymi z nich powodziami i wysychaniem basenu Morza Śródziemnego określiły obecne społeczności oceaniczne. Niektóre z najbardziej reprezentatywnych gatunków naszych mórz i oceanów, które są również zagrożone, to żółw karetta, foka mniszka, burzyk atlantycki lub gatunek okrytozalążkowych wodnych, Posidonia oceanica.

Jeśli chcesz poznać więcej przykładów bioróżnorodności naszych wód morskich, gdzie można ją znaleźć i w jakim są stanie, czytaj dalej ten artykuł, ponieważ w Ecologista Verde będziemy rozmawiać z Tobą o bioróżnorodność morska Hiszpanii.

Siedliska i gatunki morskie

Duża część morskiej bioróżnorodności wynika z ogromnej różnorodności siedlisk, które możemy znaleźć w naszych morzach. Czy to ze względu na właściwości wód, które kąpią nasze wybrzeża, Ocean Atlantycki, Morze Śródziemne czy Morze Kantabryjskie, albo ze względu na historię geologiczną lub klimat, organizmy przystosowały się do życia w tych warunkach i potrafiły się różnicować. Ministerstwo Przemian Ekologicznych opracowało listę z różne siedliska morskie które można znaleźć na naszych wybrzeżach i wodach morskich, a poniżej pokrótce je wyjaśnimy, aby zrozumieć wartość ekologiczną tych przestrzeni.

Siedliska te są domem dla wielu gatunków, niektóre lepiej znane niż inne. Niektóre z najbardziej znanych i najbardziej rozpowszechnionych ssaków na świecie, które możemy znaleźć w morskiej różnorodności biologicznej w Hiszpanii, to:

Delfin butlonosy
Malowany delfin
Mnich foka
Orka
Płetwa wielorybia
Wieloryb tropikalny
Wieloryb dziobaty Gervais
Delfin Frasera
Fałszywy orka
Dziobaty wieloryb True
Wieloryb płetw
Płetwal karłowaty
Morświn portowy
Płetwal błękitny

Możemy też wypatrzeć żółwie morskie w Hiszpanii Co:

Żółw karetta
Żółw szylkretowy
Żółw oliwkowy ridley
Żółw skórzasty
Zielony żółw

Dowiedz się więcej o żółwiach morskich w tym innym artykule poświęconym zielonemu ekologowi. Poza tymi dobrze znanymi gatunkami istnieje wiele innych gatunków endemicznych.

Chronione siedlisko górnych skał podwodnych i ich bioróżnorodność

Chodzi o skaliste siedlisko które znajdujemy zasadniczo w obszarach położonych najbliżej poziomu morza lub na pierwszych 30 metrach, zwłaszcza w region śródziemnomorski. Znajdują się na obszarach chronionych przed wiatrem i silnymi falami.

Dominującą roślinnością na obszarach o dużym nasłonecznieniu są glony laminarne jako gatunek Laminaria hiperborea lub Laminaria ocroleuca i glony fucal, takie jak gatunki z rodzaju Cystoseira. W obszarach, w których światło jest słabsze, a rzeźba terenu jest bardziej stroma, takich jak skaliste ściany lub jaskinie, przeważają glony kulszowate lub glony przystosowane do słabego oświetlenia, takie jak Squamaria Peyssonnelli lub Cladophora prolifera a niektóre bezdomne zwierzęta.

Bioróżnorodność w środowisku skał okołolitoralowych zdominowanych przez bezkręgowce

Tego typu społeczności rozwijają się od 30 do 200 metrów głębokości można je znaleźć na Atlantyku, Morzu Śródziemnym i Archipelagu Wysp Kanaryjskich. Jest to zasadniczo skaliste siedlisko, w którym ze względu na niedostatek światła wyróżnia się brak glonów, a zbiorowiska Zwierzęta bezkręgowe.

Obecna fauna musi być dostosowana do hydrodynamiki obszaru (siła wody, fale, prądy wodne), zmętnienia i ukształtowania terenu. Najbardziej reprezentatywnymi zwierzętami są gąbki, mszywioły (zwierzęta kolonialne), jeżowce, szkarłupnie liliowce, koralowce Motherpora lub Astroidy m.in.

Piasek i błotnisty piasek oraz siedlisko piasku podziemnego i okołolitoralnego

Aby dalej mówić o bioróżnorodność w Hiszpanii, przejdziemy do komentowania szczegółów dotyczących ciekawego siedliska: piasków i błotnistych piasków w różnych obszarach przybrzeżnych.

Mogą pojawić się tego typu siedliska między poziomem morza a głębokością 200 metrów we wszystkich morskich regionach Hiszpanii (Atlantyk, Morze Śródziemne i Wyspy Kanaryjskie). W tym typie siedlisk dominuje obecność drobnych, mulistych piasków i materii organicznej. Hydrodynamika obszaru determinuje charakterystykę osadów oraz strukturę i funkcję zbiorowiska.

W płytkich lub płytkich obszarach, gdzie fale działają bardziej intensywnie, piaski mają drobniejsze ziarno, prawie nie ma makrofitów (roślin wodnych), ponieważ ze względu na niestabilność osadów nie mogą się one ukorzenić i głównie małże i ślimaki rozwijają się w miarę ślimak morski Nasarius granum.

w piaszczyste dna od 5 do 20 metrów fauna morska Składa się praktycznie z mięczaków, skorupiaków, wieloszczetów, różnych szkarłupni i ryb. Podobnie jak w przypadku wewnętrznym, nie ma tu makrofitów ani zbiorowisk glonów. Na obszarach wybrzeża Atlantyku, żyjących w drobnych i lekko mulistych piaskach, możemy spotkać małże dwuskorupowe powszechnie znane jako małże brzytwy i należące do rodzaju Ensis. Na Wyspach Kanaryjskich, na obszarach o umiarkowanej hydrodynamice i wystarczającym oświetleniu, mogą rozwijać się łąki glonowe i zwierzęta, takie jak węgorz ogrodowy (Heteroconger longissimus).

Na obszarach o płytkich mulistych piaskach i gdzie siła wody nie jest zbyt duża, takich jak laguny przybrzeżne lub zamknięte zatoki, mogą rozwijać się ogromne łąki zielenic (Caulerpa, Ulva, Cladophora), a na Atlantyku również krasnorosty. Na niektórych obszarach rośliny wodne, takie jak seba lub Cydomocea nodosa. Typową fauną tych łąk są skorupiaki i mięczaki.

Makaronezyjskie siedlisko użytków zielonych Cymodocea nodosa

Cydomocea nodosa lub seba Jest to jeden z 60 wodnych roślin nagonasiennych lub okrytozalążkowych występujących na naszej planecie. Jest to roślina, która zakorzenia się w podłożu i produkuje nasiona. Ten fanerogam jest ważny łąki na dnie morskim Hiszpanii, szczególnie na Wyspach Kanaryjskich, zwłaszcza w południowej części wysp, gdzie siła wody jest mniej intensywna oraz na wyspach wschodnich (nie występują na wyspach El Hierro i La Palma). Te murawy umożliwiają istnienie bardziej złożonych zbiorowisk, ponieważ osłabiają siłę wody, sprzyjają gromadzeniu się osadów i materii organicznej, służą jako pokarm i podłoże dla innych gatunków oraz zapewniają ochronę, dlatego wiele zwierząt wybiera te miejsca do składania jaj. i wychowuj ich potomków.

W niektórych przypadkach mogą się pojawić mieszane łóżka trawy morskiej z odrobiną zielonych alg. Typowa fauna składa się z wieloszczetów i sipuncúlid, mięczaków, które mogą rozwijać duże rozmiary, jak niektóre muszle (Conus pulcher), mątwy i ośmiornice, skorupiaki, szkarłupnie, jeżowce i holotury. Wśród ryb są koniki morskie, pejepipas, igła muła i mała ryba żyjąca w liściach seba zwana krwiopijcą seba (Opeatogenys cadenati). Znajdziemy również wspomnianego wcześniej węgorza ogrodowego.

Siedlisko łąkowe Posidonia oceanica

Posidonia to endemiczna wodna roślina okrytozalążkowa Morza Śródziemnego. Łąki, które tworzy, są wyjątkowe i szczególnie ważne w ekosystemach śródziemnomorskich. Wiele zwierząt używa ich do rozmnażania, ochrony przed drapieżnikami, a ich liście i korzenie służą jako pokarm i podłoże dla innych gatunków.

Dodatkowo dzięki swoim korzeniom ta roślina wodna przyczynia się do stabilizacji osadów oraz zapobiega erozji wybrzeży pod wpływem siły prądów i fal. Mogą rozwijać się na podłożach skalistych lub piaszczystych do głębokości 30 metrów i są wskaźnikami czystej wody, dlatego są bardzo wrażliwe na zmiany w środowisku (zanieczyszczenie, temperatura, światło itp.). W tych ekosystemach możemy znaleźć wiele gatunków glonów, parzydełek lub gąbek, wieloszczetów, mszywiołów, otwornic, jeżowców, skorupiaków, mięczaków takich jak mątwy, ośmiornice czy nacra, małży, które mogą przekraczać metr długości i żyć dłużej. od stu lat, a także zbiorowiska różnych ryb podkreślające salpy, wargacze, sparidy i signatidy.

Siedlisko w głębokiej rafie koralowej

Te rafy znajdują się na dużych głębokościach, między 200 a 1000 metrów. Znajdują się one w stromych płaskorzeźbach i obszarach węglanu wapnia, a dominującymi gatunkami są koralowce krystaliczne (Lophelia pertusa) i biała matka (Madrepora oculata). Rozprzestrzeniają się na obszarach o temperaturze nieprzekraczającej 12 ºC i są domem dla wielkiej różnorodności biologicznej.

Może być znaleziony wielka bioróżnorodność morska Hiszpanii w tej części morza i oceanu. W szczególności można znaleźć różne gatunki parzydełkowatych (anthozoas, gąbek, hydrozoa), mszywiołów, szkarłupni, osłonic lub urochordates, robaków (nemerteans, wieloszczety), skorupiaków, mięczaków i ryb, takich jak molwa (molwa) (Molva molva) na Północnym Atlantyku.

Chronione obszary morskie w Hiszpanii

Hiszpania jest drugim krajem w Unii Europejskiej z największą liczbą kilometrów chronionej powierzchni morskiej, łącznie 84 400 km². ten morskie obszary chronione znalezione w Hiszpanii Są one uwzględnione w różnych wartościach ochrony. Następnie pokażemy znalezione kategorie:

ZEPIM: Obszary szczególnie chronione o znaczeniu dla Morza Śródziemnego. W Andaluzji znajdziemy wyspę Alboran, dno morskie Levante Almeria, Cabo de Gata - Níjar i klify Maro - Cerro Gordo. W Katalonii mamy Wyspy Medes i Cabo de Creus. We Wspólnocie Walenckiej wyspy Columbretes; w Murcji, Mar Menor i wschodnim obszarze Morza Śródziemnego na wybrzeżu Murcji i wreszcie na Balearach znajduje się Archipelag Cabrera.
Rezerwaty biosfery: Cabo de Gata, Minorkę i Międzykontynentalny Rezerwat Morza Śródziemnego, który znajduje się między Andaluzją a Marokiem (nie obejmuje pasa oceanicznego między Hiszpanią a Marokiem).
Narodowe Parki Morsko-lądowe: Archipelag Cabrera na Balearach i atlantyckie wyspy Galicji, które obejmują archipelagi Sálvora, Ons, Cíes i Cortegada.
Rezerwy morskie: Cabo de Gata-Níjar znajduje się w Almerii i Punta de la Restinga-Mar de las Calmas na wyspie El Hierro.
Morskie obszary chronione: Obecnie Hiszpania ma tylko jedną, Mount Cachucho. Jest to podwodna góra położona 65 km od wybrzeża Ribadesella (Asturias), która jest domem dla endemicznej fauny.