18 rdzennych zwierząt z Hiszpanii - imiona, charakterystyka i zdjęcia

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Położenie geograficzne, wielka różnorodność klimatów, gleb i ukształtowania terenu typowego dla Hiszpanii czynią ten kraj jednym z najbardziej bioróżnorodnych w Europie. W rzeczywistości z około 92 000 gatunków, które nosi, prawie 40 000 to flora i od 50 000 do 60 000 fauna, co stanowi prawie 60% gatunków roślin i nieco ponad 50% gatunków zwierząt obecnych na kontynencie.

Wśród całej tej różnorodności żywych istot, skupiających się na dzikiej faunie Hiszpanii, istnieje duża liczba endemizmów, odnoszących się do zwierząt, które tylko zamieszkują Hiszpanię, a także ciekawych i rzadkich zwierząt. Aby opublikować niektóre z tych gatunków, czytaj dalej ten artykuł na temat Zielonego Ekologa na rodzime zwierzęta Hiszpanii.

Mniszka (Monachus monachus)

Mniszka, która jest jedynym gatunkiem w rodzaj Monachus Obecny w Europie swoją nazwę zawdzięcza podobieństwu między kształtem głowy pełnej fałdów tłuszczu a charakterystycznym dla mnichów kapeluszem. Obecnie ten fócid jest dystrybuowany przez Morze Śródziemne i Morze CzarneGłównie, choć zdarzały się również obserwacje i w związku z tym istnieją dowody na jego obecność na Atlantyku, a konkretnie w rejonie Cieśniny Gibraltarskiej. Jednak jego obecność zmniejszyła się w ostatnich dziesięcioleciach, a masowe chwytanie tego gatunku jest jednym z największych zagrożeń, co doprowadziło go do stanu ochrony w krytyczne niebezpieczeństwo wyginięcia, według IUCN i zagrożone wyginięciem, co odzwierciedla Krajowy Katalog Zagrożonych Gatunków (CNAE).

Jako ciekawostkę tutaj możesz poznać różnice między lwem morskim, foką i morsem.

Norka europejska (Mustela lutreola)

Ten mały brunatny łasicowaty z białym pyskiem, który zamieszkuje rzeki i ich brzegi, został poważnie zagrożony przez Norka amerykańskaMustela norki), a inwazyjne gatunki obce który został wprowadzony na początku ubiegłego wieku w Europie, aby sprzyjać przemysłowi futrzarskiemu. W rzeczywistości jego obecność została drastycznie zmniejszona (ponad 90%) i obecnie znane są tylko 3 populacje na świecie, zlokalizowane w: Rosji, Rumunii oraz południowej Francji i północnej Hiszpanii (liczy około 500 egzemplarzy). Nie jest to jednak jedyne zagrożenie, które doprowadziło do inwentaryzacji tego gatunku w krytyczne niebezpieczeństwo wyginięcia zgodnie z CNAE. Dlatego należy zauważyć, że ciągłe i postępujące skażenie systemów loticznych ograniczyło zasoby, którymi żywią się te mięsożerne ssaki, a zatem ograniczyło ich dystrybucję do wysokiej jakości systemów wodnych.

Łyska pospolita (Fulica atra)

Wspólna łyska to wodny ptak, łatwe do odróżnienia po czarnym kolorze futra i białym dziobie. Zwykle zamieszkują przybrzeżne tereny podmokłe, takich jak Marjal d’Almenara (Castelló), l’Albufera de València czy Marjal dels Moros (València). Ponieważ jednak obszary wilgotne są jednym z ekosystemów najbardziej dotkniętych działalnością człowieka i skutkami zmiany klimatu (zanieczyszczenie, zanik roślinności bagiennej, w której gnieżdżą się), ich liczebność została znacznie zmniejszona. Sytuację tę pogorszył również łowiecki charakter pospolita łechtaczkaFulica atra), co doprowadziło do włączenia go do załącznika III do konwencji berneńskiej, do załącznika II do konwencji bońskiej oraz do załączników II.1 i III.2 dyrektywy ptasiej.

Dowiedz się więcej o ptactwach wodnych, ich cechach, typach i nazwach, czytając ten inny artykuł.

Malwazja białogłowa (Oxyura leucocephala)

Białogłowa Malvasia jest nurkująca kaczka, podobny do kaczki Malvasia (Oksyura jamaicensis) sztywnością ogona, który wyróżnia się większym rozmiarem, brązowym upierzeniem, niebieski rachunek i biała głowa. To jest jeden z ciekawe zwierzęta Hiszpanii żywi się roślinami i małymi zwierzętami wodnymi, a ponadto zwykle zamieszkuje tereny podmokłe, laguny i zbiorniki wodne Morza Śródziemnego.

Obecnie ich populacje są silnie zagrożone przez introdukcję inwazyjnych gatunków obcych, takich jak kaczka cynamonowa, karp czy okoń wielkogębowy. W rzeczywistości w latach 70. był na skraju wyginięcia. Aby uniknąć całkowitego zniknięcia, Oxyura leucocephala Znajduje się w Czerwonej Księdze Ptaków Hiszpanii jako zagrożony gatunek, kategoria zbieżna z kategorią CNAE.

Jaszczurka składana (Iberolacerta cyreni)

Jaszczurka folder jest częścią endemiczna fauna iberyjska typowy dla obszarów skalistych na terenach wysokogórskich (główne populacje znajdują się w Gredos i Guadarrama), choć można również znaleźć okazy w zaroślach piornos (Cytisus oromediterraneus) lub płożące jałowce (Jałowiec komunie). Morfologicznie gad ten charakteryzuje się średnią wielkością ciała, większą u samców niż samic, a także różnicami w ubarwieniu okolicy grzbietowej, która jest brązowawa u samic i zielona u samców.

To jeden z endemiczne zwierzęta Hiszpanii, które są w niebezpieczeństwie, według IUCN i chroniony dyrektywą siedliskową, konwencjami międzynarodowymi, takimi jak berneńskie, oraz ustawodawstwem krajowym, pod warunkiem, że jest to gatunek o szczególnym znaczeniu (RD 439/90).

Dowiedz się więcej o gatunkach endemicznych: czym one są i przykładami, czytając ten post.

Fartet (Aphanius iberus)

Znany jako fartonet lub peix de sequiol w rejonie Wspólnota WalencjiGatunek ten żyje w słonawych lub słodkich wodach Morza Śródziemnego. Ta wszystkożerna ryba kontynentalna z rodziny Cyprinodontidae, o niewielkich rozmiarach (około 5 cm), wykazuje wyraźny dymorfizm płciowy w ubarwieniu ciała osobników, przy czym samce są bardziej efektowne niż samice.

W ostatnich dziesięcioleciach, pomimo roli jaką pełni w zwalczaniu szkodników (głównie komarów), jego populacje uległy znacznemu zmniejszeniu w wyniku niszczenia ich siedlisk, zanieczyszczenia wód oraz wprowadzania gatunków inwazyjnych. Z tego powodu fartet jest uważany za gatunek zagrożony w CNAE i według Czerwonej Księgi Hiszpańskich Kręgowców.

Samaruc (Walencja hiszpańska)

Samaruk to ryba należąca do rodzina Valenciidaeżółtobrązowy i niewielkich rozmiarów (do 8 cm), który wykazuje zachowania stadne i życie związane z słonawymi zbiornikami wodnymi z obfitą roślinnością wodną, takimi jak przybrzeżne tereny podmokłe. Obecnie jego dystrybucja jest ograniczona do obszary przybrzeżne Walencji i Katalonii ze względu na liczne zagrożenia, takie jak: introdukcja inwazyjnych gatunków obcych (krewetki, okonie czarne, kraby amerykańskie…), wysychanie terenów podmokłych, niszczenie siedlisk (z powodu użytkowania przemysłowego, miejsko-turystycznego lub rolniczego) oraz zanieczyszczenie wody. W związku z tym gatunek ten jest zagrożony wyginięciem, zgodnie z krajowym katalogiem.

Myotis capaccinii (Myotis capaccinii)

Myotis capaccinii Jest to stadny chiropter średniej wielkości, o szarym ubarwieniu i jasnym brzuchu, który gołym okiem można pomylić z innym gatunkiem nietoperza, myszołowem rzecznym (Myotis daubentonii), od której łatwiej ją odróżnić brakiem włosów, które widać na kości piszczelowej.

Ten surowy troglofilny ssak, który jest jednym z zwierzęta miejskie Hiszpanii, zamieszkuje obszary w pobliżu zbiorników wodnych (rzeki, kanały lub stawy) w celu polowania (stawonogi lądowe, ochotkowate, a nawet małe ryby) i jest geograficznie rozproszony z Półwysep Iberyjski, gdzie można je spotkać na wschodzie, na Balearach i w Ceucie, aż do Morze Czarne. Jednak obecnie ich populacje ulegają regresji przede wszystkim ze względu na zmiany ich siedlisk i obszarów łowieckich, z tego powodu w niektórych wspólnotach autonomicznych opracowano i wdrożono środki ich ochrony (np. ostoje proponowane jako LIC lub ZEC w Murcji , Andaluzja lub Wspólnota Walencji).

Obraz: Życie nietoperzy

Szerszeń europejski (Vespa crabro)

Ten rodzimy błonkoskrzydły, żyjący na terenach górskich, należy do rodziny Vespidae i jest uważany za największa osa eusocjalna w całej Europie. Charakteryzuje się dużymi rozmiarami, dorosłymi osobnikami większymi niż z rodzaju Vespula i Polistes, różniącymi się od tego ostatniego czarnym ubarwieniem, z obszarami w kolorze granatu i żółtymi paskami w segmentach brzusznych.

W obrębie tego samego rodzaju Vespa czasami występuje szerszeń europejski mylić z azjatycką osą (Vespa velutina), ale nic bardziej mylnego, oba gatunki są zupełnie inne i łatwo je odróżnić po kolorze nóg, który nie jest żółty w przypadku Vespa crabro. To i błędne przekonanie, że szerszeń jest gatunkiem niebezpiecznym, prowadzi do spadku ich populacji, mimo że ich stan ochrony nie został jeszcze oceniony.

Ryś iberyjski (Lynx pardinus)

Ryś iberyjski jest duży kot i solidny wygląd charakteryzujący się sztywnymi czarnymi włosami na uszach i bakami włosów zwisającymi z policzków. Z dystrybucją geograficzną ograniczoną do zalesione obszary Hiszpanii (System Centralny, Montes de Tolero, Sierra de San Pedro i Sierra Morena) i Portugalii, ich populacje zostały poważnie uszczuplone z powodu niedoboru królików, które są ich głównym źródłem pożywienia, a także degradacji, niszczenia i fragmentacji ich siedlisko i przypadkowe przejechanie. W tym sensie, chociaż dzięki programom konserwatorskim, stopniowo wydaje się, że się odradzają, wciąż jest wiele do zrobienia, ponieważ jest to jeden z zwierzęta Hiszpanii którego stan zachowania jest Krytyczne zagrożenie wyginięciem.

Zachęcamy do zapoznania się z ich sytuacją, czytając kolejny post o tym, dlaczego ryś iberyjski jest zagrożony wyginięciem.

Zwierzęta zagrożone wyginięciem w Hiszpanii

Skończyliśmy to lista autochtonicznych zwierząt Hiszpanii, powołując się na więcej gatunków, które możemy znaleźć w tym kraju i które, dodatkowo i niestety, są obecnie w stanie zagrożenia, są zagrożone wyginięciem lub są w krytycznym niebezpieczeństwie wyginięcia.

• Wilk iberyjski.
• Europejski niedźwiedź brunatny.
• Czarny żółw.
• Żółw śródziemnomorski.
• Bocian czarny
• Rybołów.
• Gigantyczna jaszczurka z El Hierro.
• Iberyjski orzeł cesarski.

Dowiedz się więcej wpisując ten drugi post o 32 zwierzętach zagrożonych wyginięciem w Hiszpanii.

Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Rodzime zwierzęta Hiszpanii, zalecamy wejście do naszej kategorii Dzikie zwierzęta.

Bibliografia

• Generalitat Walencji. Banc de Dades de Biodiversitat. Plik Fulica atra lub Common Coot. Dostępne pod adresem: https://bdb.gva.es/bancodedatos/ficha.asp?id=11893
• SEO BirdLife. Przewodnik po ptakach Hiszpanii. Malwazja białogłowa (Oxyura leucocephala). Dostępne pod adresem: https://seo.org/ave/malvasia-cabeciblanca/
• Narodowe Muzeum Nauk Przyrodniczych im. José Martína (CSIC). (2015). Jaszczurka składana - Iberolacerta cyreni (Müller i Hellmich, 1937). Dostępne pod adresem: https://core.ac.uk/download/pdf/36182682.pdf
• Ryby kontynentalne autonomicznej wspólnoty Walencji. Plik Farteta. Dostępne pod adresem: https://www.mediterranea.org/cae/divulgac/peces/fartet.htm
• Genkat. Medi Ambient i zrównoważony rozwój. Plik Samaruca. Dostępne pod adresem: http://mediambient.gencat.cat/ca/05_ambits_dactuacio/patrimoni_natural/fauna-autoctona-protegida/gestio-especies-protegides-amenacades/peixos/samaruc/
• MIGUEL A. MONSALVE, DAVID ALMENAR, ANTONIO ALCOCER I ANTONIO J. CASTELLÓ. myszołów opastuna, Myotis capaccinii (Bonaparte, 1837). Dostępne pod adresem: https://www.miteco.gob.es/es/biodiversidad/temas/inventarios-nacionales/ieet_mami_myotis_capaccinii_tcm30-99843.pdf
• Generalitat Walencji. File osa azjatycka, Vespa velutina. Dostępne pod adresem: https://agroambient.gva.es/documents/91061501/162998629/Fichas+de+identificacion+avispa+asiática+y+próxima/9ef74c82-d4de-4d3f-baeb-390336ad795d