Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Czy wiesz, że skrajny południowy wschód Rosji jest jedynym regionem tego ogromnego kraju, który nie został dotknięty przez ostatnią epokę lodowcową, zachowując w ten sposób wyjątkową różnorodność biologiczną, w której współistnieją niesamowite ssaki, takie jak niedźwiedź himalajski i lampart amurski? Ten ostatni od ponad pół wieku jest na skraju wyginięcia, tak że w latach 60. na wolności pozostało zaledwie 30 osobników tego gatunku, uważając, że odrodzenie jego populacji jest prawie niemożliwe. Obecnie istnieje wiele projektów odtworzenia i ochrony tego podgatunku lamparta, którego populacja liczy obecnie 90 dorosłych osobników (w tym 40 samic w wieku rozrodczym) i co najmniej 21 potomstwa, co zapewnia dalszy wzrost populacji w kolejnych latach.
Kontynuuj czytanie tego interesującego artykułu autorstwa Green Ecologist, aby dowiedzieć się więcej o tym majestatycznym dużym kocie i dowiedzieć się dlaczego lampart amurski jest zagrożony wyginięciem.
Lampart amurski: charakterystyka
Lampart amurski (Panthera pardus orientalis) jest uważany za najrzadszy i najbardziej nieznany podgatunek lamparta. Lampart amurski, powszechnie nazywany przez miejscowe populacje w lasach syberyjskich, w których zamieszkuje, „dostrzeżonym duchem”, prowadzi nocny tryb życia i jest dość nieuchwytny, co utrudnia obserwację okazów gatunku w ich naturalnym środowisku. Następnie zobaczymy szczegółowo, jakie są cechy lamparta amurskiego, raczej nieuchwytny i nieznany kot.
Cechy fizyczne lamparta amurskiego
Futro lamparta amurskiego jest znacznie dłuższe w porównaniu z innymi istniejącymi podgatunkami lampartów, ma około 2,5 cm długości latem i do 7 cm zimą, co chroni je przed zimnem i trudnymi warunkami. Syberyjskie lasy tajgi. To charakterystyczne futro ma kolor pomarańczowo-brązowy, a jego cętki są również większe i szerzej oddzielone od siebie w porównaniu z innymi lampartami.
Gdzie znajduje się lampart amurski - siedlisko
Rezerwat Sijote-Alin (Syberia) jest głównym naturalnym siedliskiem lamparta amurskiego. To delikatny ekosystem niesamowitej rosyjskiej tajgi Pacyfiku, położonej na granicy Rosji i Chin. Niektóre okazy zostały również zidentyfikowane w lasach sąsiadujących z Koreą Północną.
Jednak większość zachowanych do dziś osobników lamparta amurskiego żyje w sztucznych ekosystemach ogrodów zoologicznych w Europie i Stanach Zjednoczonych w celu ochrony i zagwarantowania reprodukcji i przetrwania tego gatunku.
Co je lampart amurski?
Podobnie jak jego najbliżsi koci krewni, lampart amurski jest dużym mięsożernym drapieżnikiem. Ich dieta obejmuje głównie inne ssaki, z którymi dzielą swoje naturalne środowisko na odległej Syberii, choć czasami polują także na ptaki i inne mniejsze zwierzęta.
Jak rozmnaża się lampart amurski
Reprodukcja ma charakter seksualny. Ogólnie rzecz biorąc, każda samica ma własne terytorium rozrodcze w swoim naturalnym środowisku, ponieważ są to koty dość terytorialne. Tak więc samiec lamparta amurskiego po urodzeniu potomstwa musi zmieniać tereny i szukać nowych terytoriów, podczas gdy samice nadal tworzą nowe jądra rozrodcze.
Jeśli lubisz te zwierzęta, być może zainteresuje Cię ten post o rodzajach kotów. Ponadto radzimy spojrzeć na to drugie, aby poznać różnicę między lampartem, gepardem i jaguarem.
Dlaczego lampart amurski jest zagrożony wyginięciem - przyczyny
Według IUCN lampart amurski jest krytycznie zagrożony. Do głównych przyczyn jego niepokojącego stanu zachowania należą:
Endogamia
Ich chów wsobny, czyli ograniczenia geograficzne i genetyczne charakteryzujące krzyżowanie się osobników izolowanej populacji lampartów amurskich, stawia je na krawędzi całkowitego wyginięcia, gdyż w pobliżu nie ma prawie żadnych osobników aktywnych reprodukcyjnie.
Degradacja i fragmentacja ich naturalnego siedliska
Jeśli obszary zamieszkane przez gatunek nie są chronione poprzez tworzenie parków narodowych i obszarów chronionych, siedlisko tych lampartów jest mocno rozdrobnione, co w konsekwencji prowadzi do degradacji kontaktu między osobnikami i ich przetrwania. Tutaj możesz dowiedzieć się więcej o niszczeniu środowiska i siedliska, jego przyczynach i skutkach.
Działalność człowieka
Zamierzone pożary lasów, wyrąb lasów i kłusownictwo stanowią główne zagrożenia dla ludzi, z którymi codziennie boryka się lampart amurski. Niestety handel futrami drastycznie zmniejszył liczbę osobników tego gatunku, ponieważ kłusownicy zabijają je w celu sprzedaży skóry i mięsa zwierzęcia.
Jak pomóc lampartowi amurskiemu
Zarówno indywidualnie, jak i zbiorowo (ze strony rządów i organizacji) należy postawić na skuteczne środki gwarantujące dobrostan gatunku. Przyjrzyjmy się niektórym opcjom i wskazówkom dotyczącym jak pomóc lampartowi amurskiemu na poniższej liście:
- Utworzenie parków przyrodniczych w celu odzyskania gatunku, takich jak park „Tierra de Leopardo” (w pobliżu Władywostoku i granicy z Chinami).
- Wsparcie ze strony organizacji publicznych i dużych firm dla organizacji ekologicznych, które walczą o ochronę gatunku, takich jak te emblematyczne WWF Rosja Y Lamparty Dalekiego Wschodu (LEO).
- Programy współpracy między sąsiadującymi krajami, ponieważ zwierzęta nie rozumieją granic i nieustannie przechodzą z jednego kraju do drugiego.
- Promuj programy hodowlane i reintrodukcję okazów w sztucznych ekosystemach, które obejmują niewolę lampartów, ale gwarantują ich dobrobyt i walczą o przetrwanie populacji.
- Weź udział w zajęciach, takich jak ekoturystyka i edukacja ekologiczna, ucząc się w ten sposób chronić przyrodę i dzikie gatunki w regionie, w tym lamparta amurskiego.
Uzupełnij te informacje o kolejny artykuł na temat Dlaczego ochrona zagrożonych zwierząt jest ważna.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Dlaczego lampart amurski jest zagrożony wyginięciemZalecamy wejście do naszej kategorii Zwierzęta Zagrożone.
Bibliografia- Escarda, A. (30.08.2018) Lampart amurski króluje w swojej tajdze. Agencja EFE: Zieleń, Bioróżnorodność.
- Gippoliti, S. (2014) Felidi selvatici nei giardini zoologici italiani: storia, aspetti gestionali, benessere e conserzione. Società Italiana per la Storia della Fauna (Włochy), s.: 1-15.
