Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Jednym z pojęć, które pisze się coraz więcej i które można znaleźć w wielu rozmowach, jest uważność. Ta koncepcja pochodzi z języka angielskiego i zostałaby przetłumaczona na hiszpański w znaczeniu podobnym do „umysł pełny”. Jednak uważność ma swoje początki znacznie wcześniej niż stała się modna w świecie anglosaskim i dotarła do nas jako forma coachingu lub odmiana tradycyjnej psychologii. Jeśli chcesz wiedzieć czym jest uważność i do czego służy, czytaj dalej Zielona Ekologia, a my Ci o tym opowiemy.
Czym jest uważność?
Uważność, znana również jako uważność lub uważność, jest teoria i praktyka psychologiczna co podkreśla znaczenie bądź świadomy chwili obecnej. To znaczy, jest to metoda, która pozwala nam zapobiegać błądzeniu umysłu, a wręcz przeciwnie, być świadomym obecności w teraźniejszości i w każdym działaniu, które wykonujemy lub wokół nas.
W języku potocznym można go przyrównać do wyrażenia „żyć w teraźniejszości”. Jednak uważność to znacznie więcej. W rzeczywistości uważność składa się głównie z: unikaj myślenia o przeszłości i przyszłościzmuszając umysł do bycia obecnym w teraźniejszości i unikając poczucia winy za dokonane czyny i obaw o przyszłe wydarzenia. W ten sposób uważność koncentruje się na wszystkim, co nas otacza, bez osądzania lub dodawania jakiejkolwiek pozytywnej lub negatywnej wartości. Tylko, polega na kontrolowaniu naszego umysłu aby myśli nas nie kontrolowały, co wydaje się łatwe do powiedzenia, ale w praktyce jest to bardziej skomplikowane.
Do czego służy uważność?
Celem uważności lub uważności jest uspokojenie umysłu, aby uspokoić osobę jako całość. W ten sposób a zdrowe relacje między człowiekiem a otaczającym go środowiskiem, bez tego środowiska lub sytuacji życiowej, pociągającej za sobą wszelkiego rodzaju sądy wartościujące. Innymi słowy, pozwala nam skupić naszą uwagę na tym, co się dzieje, w celu doskonalenia świadomości natury czynów i testamentów, w których rozwijamy się w naszym codziennym życiu.
Służy to uzyskaniu zrównoważyć umysł, co wpływa również na fizyczny wymiar osoby. Ponadto zapewnia, że zdarzenia nie wywołują strumienia niekontrolowanych doznań, a raczej, że gdy te doznania mają zostać wywołane przez bodziec, praktykujący uważność może kontrolować te doznania i gasić je tak, jakby to był wewnętrzny ogień. To jednocześnie pociąga za sobą większy spokój wewnętrzny i zdrowie psychiczne, ponieważ wyrabia się wyczucie teraźniejszości i pustki wydarzeń, które pomaga nam wyeliminować dużą część niepotrzebnego cierpienia, które cierpimy na co dzień.
Jakie jest pochodzenie uważności?
Pochodzenie uważności znajduje się w Jon Kabat-Zinn, amerykański lekarz urodzony w 1944 roku, który jest odpowiedzialny za popularyzację terminu i samej praktyki. Jednak chociaż koncepcja uważności narodziła się wraz z Jonem Kabat-Zinnem, inspiracja dla tej metody jest znacznie starsza, dla której musimy wycofać się do wschodnich religii Hinduizm i buddyzm.
Jednym z czynników, który należy wziąć pod uwagę, kiedy uważność stała się popularna, jest to, że sam Jon Kabat-Zinn jest studentem kultur Wschodu, a także kultury praktyki medytacji i jogi. W tych kulturach obecne jest pojęcie „sati”, słowo pochodzące z języka pali, które można by przetłumaczyć jako pełna uwaga lub świadomość. Pojęcie sati odnosi się do stanu psychicznego, którego należy szukać w medytacji, ponieważ jest to sposób, w jaki można rozwinąć poszerzony stan świadomości, a w konsekwencji osiągnąć oświecenie, które byłoby ostatecznym celem. praktyki medytacyjnej w takich religiach jak buddyzm.
Jednak to, co zrobił dr Jon Kabat-Zinn, to zaadaptowanie tej koncepcji do zachodniej mentalności, pozwalając w ten sposób sati ewoluować w tak zwaną uważność lub uważność, bardziej skupiony na zdrowiu psychicznym niż na rozwoju duchowym, chociaż obie koncepcje mają ze sobą świetne elementy wspólne.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Czym jest uważność i do czego służy?, zalecamy wejście do naszej kategorii Zarządzanie uczuciami i emocjami.
