Lasy iglaste stanowią dużą część obszaru zalesionego w krajach takich jak Hiszpania i Meksyk, a także w krajach na obszarach północnych. Oprócz wspierania odpowiednich ekosystemów, zarówno w zakresie wytwarzania biomasy, jak i zapewniania ochrony, unikania erozji gleby i wielu innych, świadczą również ważne usługi dla ludzi, zwłaszcza dzięki praktykom leśnym.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o charakterystyka lasów iglastych, zostań w Zielonym Ekologu.
Czym są lasy iglaste
ten lasy iglaste Jest to rodzaj masy leśnej złożonej głównie z sosen, jodeł i innych drzew zwanych iglastymi. Drzewa iglaste są zimozielone w kształcie igieł lub łuskowaty i zdrewniały, a jak sama nazwa wskazuje, jego struktury rozrodcze są ułożone w formie szyszek.
Te lasy są zwykle przystosowany do dużych zmian klimatycznych. Znajdują się one również zwykle na obszarach, gdzie przynajmniej przez część roku nie ma dużej ilości wody. Dlatego mają liście o bardzo małej powierzchni, co ogranicza pocenie się. Wiele z tych gatunków jest pirofilnych, co oznacza, że pożary lasów na nie wpływają w niewielkim stopniu, a nawet ich cykl reprodukcyjny może być przez nie korzystny.
Lasy iglaste: główne cechy
Po obejrzeniu, czym są lasy iglaste, przedstawimy szczegółowo ich główne cechy, takie jak: flora i fauna lasów iglastych:
Flora lasów iglastych
Flora tych lasów jest zwykle zorganizowana w dwóch dobrze zróżnicowanych warstwach: baldachim i podszycie. Baldachim składa się z masy utworzonej przez wierzchołki drzew, podczas gdy podszycie składa się z małych drzew iglastych, krzewów i paproci znajdujących się bliżej ziemi. Drzewa tworzące baldachim mają lepszy dostęp do światła słonecznego, a podszyt jest lepiej chroniony przed niepogodą. Jak już wspomniano, drzewa iglaste mają bardzo małe liście i twardą korę. Ale to nie jedyna rzecz, która je odróżnia od innych roślin: drzewa te należą do grupy nagonasienne.
Nagonasienne to rośliny, które nie mają „prawdziwych kwiatów”. Główną cechą nagonasiennych jest to, że naprzemiennie występują cykle haploidalne (z pojedynczą kopią materiału genetycznego) i diploidalne (z dwiema kopiami, czyli powtarzającym się zestawem chromosomów) w naprzemiennych pokoleniach. Osobnik diploidalny jest znany jako „sporofit”, a haploid, który znajduje się na szczycie sporofitu, „gametofit”. Ananasy i inne struktury drzewiaste zawierają całość gametofitu, który w odpowiednich warunkach będzie odpowiedzialny za wytworzenie nowego sporofitu (nowego drzewa). Niektóre ananasy otwierają się pod wpływem ciepła ognia. Tutaj opowiemy więcej o roślinach nagonasiennych, czym one są, cechach i przykładach.
Należy zwrócić uwagę na dużą proliferację lasów iglastych wykorzystywanych w leśnictwie, ponieważ są one: szybko rosnące drzewa które generują drewno dobrej jakości. Plantacje te można łatwo odróżnić od rodzimych lasów, ponieważ drzewa są ułożone rzędami i praktycznie nie ma podszytu.
Lasy iglaste: fauna
Wiele lasów iglastych znajduje się na obszarach górskich lub o zimnym klimacie, które przynajmniej przez część roku są pokryte śniegiem i lodem. Liście oprócz tego, że zapobiegają poceniu się, ułatwiają również opadanie śniegu na ziemię. Te warunki klimatyczne w dużej mierze determinują faunę, która może zamieszkiwać ten typ lasu. Na przykład, gdy klimat jest zimny, powszechna jest obecność ssaków z grubymi warstwami futra. Powszechnie spotyka się gatunki bobrów, jeżozwierzy, łosi, królików, nietoperzy, ryjówek… Wszystkie te zwierzęta żyją w poszyciu.
Najliczniejszymi zwierzętami są jednak ptaki, które mogą zajmować zarówno podszycie, jak i baldachim. Ptaki te mają różne rodzaje adaptacji, ponieważ ich źródło pożywienia może być zróżnicowane: mogą żywić się nasionami drzew iglastych (na przykład wróble), owadami (rudziki) lub małymi ssakami (ptaki drapieżne, takie jak puszczyk, sowy itp.) .
Gdzie są lasy iglaste?
ten lasy iglaste znajdują się głównie w Półkula północna planety. Obejmują duże obszary w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Azji, głównie na obszarach zalesionych, takich jak tajga. Odkryj w tym innym artykule Green Ecologist Co to jest tajga, jej definicję i cechy.
Można je jednak spotkać również w krajach położonych bliżej tropików, takich jak Meksyk i Hiszpania, choć obszary te są bardziej umiarkowane, ale cechą charakterystyczną ich zboczy jest ich suchość.
Lasy iglaste w Hiszpanii
W Hiszpanii lasy iglaste są przenoszone głównie na niskie obszary górskie, takie jak Pireneje, Picos de Europa lub System Centralny. Bardzo często występują różne gatunki sosny, takie jak Pinus pinaster lub Pinus silvestris. Na Wyspach Kanaryjskich istnieje również Pinus canariensis, który łatwo odróżnić od pozostałych, ponieważ jego igły są pogrupowane trzy po trzy, a nie parami.
W ostatnich latach podjęto ważne wysiłki w celu odtworzenia populacji dużych ssaków, takich jak wilki iberyjskie (Canis lupus signatus) w Systemie Centralnym lub niedźwiedzia brunatnego (Ursus arctos) na obszarze Pirenejów.
Lasy iglaste w Meksyku
Meksyk ma lasy sosnowe położone w strefach umiarkowanych. Rosną od poziomu morza do ponad 4000 metrów, obejmując szeroki zakres wysokości i subklimatów. Największą różnorodność można znaleźć w lasy górskie Sierra Madre Occidental i Sierra Madre Oriental. Są domem dla ponad 90 różnych gatunków drzew iglastych, z których około połowa jest endemiczna dla kraju.
W Meksyku wyróżniają się strategie ochrony tych lasów, które mogą wspierać migrację motyla monarcha (Danaus plexippus).
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Lasy iglaste: charakterystyka, flora i fauna, zalecamy wejście do naszej kategorii Ekosystemy.
