Dzioborożce to grupa małych roślin, które są bardzo mało znane. Do tego stopnia, że przez wiele lat należały do grupy mszaków loas. Jednak ostatnie badania wykazały, że rośliny te mają struktury bliższe tym występującym w obecnych roślinach i są również genetycznie spokrewnione z roślinami wyższymi. I to właśnie hornwormy stanowią idealne połączenie gametofitu i sporofitu. Z ponad 300 gatunkami rozsianymi po całym świecie, dzioborożce to rośliny, które poszukują wilgoci i ciepłych temperatur, a także pobliskich źródeł wody dla optymalnego wzrostu.
W tym artykule Green Ecologist wyjaśniamy bardziej szczegółowo czym są hornwormy, ich cechy i przykłady, a także jego znaczenie w środowisku naszej planety.
Czym są hornwormy
ten hornwormy (Antoceros) Należą do jednej z trzech grup roślin mszaków, a konkretnie do Anthocerotophyta. Pozostałe dwie dywizje w ramach Bryophyta, są to rośliny wątrobowe i mchy. Wszystkie są znane w sposób wspólny i razem jako rośliny nienaczyniowe.
W szczególności rogatki wyróżniają się spłaszczonym korpusem w kształcie liścia, zwykle wydłużonym i cylindrycznym. Można je znaleźć na całej planecie, ale mają tendencję do rozwijania się bardziej w siedliskach tropikalnych, ponieważ są to rośliny, które potrzebują środowiska wilgotne i zacienione.
Jednak te małe rośliny wyraźnie różnią się od innych mchów, paproci i innych wątrobowców, ponieważ ich komórki roślinne mają jeden chloroplast na komórkę, w przeciwieństwie do innych podziałów w roślinach nienaczyniowych, które mają kilka chloroplastów na komórkę. W ten sam sposób anthoceras mają również jednokomórkowe ryzoidy, przypominające włoskowate włókna, które pełnią funkcję strukturalną, aby unieruchomić roślinę.
Aby dowiedzieć się więcej szczegółów na ten temat, radzimy również zapoznać się z roślinami Bryophyte: przykłady i cechy.
Charakterystyka dzioborożca
To są główne cechy hornworts:
- Mają grzbietowo spłaszczoną plechę, która zwykle tworzy rozety. Plechy anthoceras składają się z cienkościennych komórek, które przylegają do podłoża za pomocą gładkich ryzoidów.
- Na plechach często można zobaczyć kolonie glonów, które tworzą symbiozę rogatek.
- Siedlisko rogatki znajduje się w środowiskach wilgotnych i zacienionych, typowych dla regionów podzwrotnikowych i tropikalnych. Mogą pochodzić z terenów górskich po brzegi rzek, chociaż potrafią przystosować się do gorących klimatów, ale nie znoszą mrozów.
- Rozmnażanie hornworms może być płciowe i bezpłciowe. W przypadku rozmnażania płciowego zarodniki powstają przez mejozę z komórek haploidalnych. Rozwijają się one w kapsułce, aż dojrzeją i zostaną uwolnione. To wiatr i deszcz będą je rozprzestrzeniać, aż zakotwiczą się w podłożu. Jest to ten sam rodzaj reprodukcji, który wykorzystują skrzypy i mchy klubowe. Zamiast tego rozmnażanie bezpłciowe następuje poprzez mitozę, oddzielając część plechy, aby dać początek nowemu osobnikowi identycznemu z rodzicem.
Przykłady z literatury
Następnie sporządziliśmy listę z najważniejszymi rodzinami w ramach klasyfikacji tych roślin w celu uzupełnienia listy bogatej w klasy i gatunki anthocera:
Anthoceros sp.
W obrębie rodziny Anthocerotaceae znajdujemy już ponad 120 zidentyfikowanych gatunków. Ta klasa rogatek charakteryzuje się kształtem zarodni i ciemnym kolorem zarodników.
Folioceros sp.
Kolejny z rodzajów roślin nienaczyniowych należący do rogatka z ponad 40 zidentyfikowanymi gatunkami. Dzioborożce tego typu występują głównie na kontynencie azjatyckim. Ponadto plecha gametofityczna ma małe żółto-zielone rozgałęzienia i osiąga maksymalnie 3 centymetry długości.
Nothoceros sp. z o.o.
Rodzaj hornworts należący do rodziny Dendrocerotaceae, typowy dla wschodniej Ameryki Północnej, Ameryki Południowej i Nowej Zelandii. Jak dotąd z ponad 16 skatalogowanych gatunków tylko połowa jest oficjalnie uznana.
Znaczenie hornworms
Pełnią ważną rolę rola ekologiczna w lasach gdzie oni żyją:
- Pomagają stworzyć bogatsze środowisko dla wzrostu innych gatunków i zapobiegają tworzeniu się stresu wodnego.
- Rogatki pomagają zapobiegać erozji gleby dzięki swoim właściwościom adhezyjnym i utrwalającym, które zapobiegają jej odpadaniu.
- Poprawiają jakość środowiska dzięki produkcji w dużych ilościach zarówno węgla jak i azotu.
- Ponadto dają schronienie wielu gatunkom zwierząt, np. małym bezkręgowcom, oraz są źródłem pożywienia dla innych gatunków, zarówno kręgowców, jak i bezkręgowców.
- Dzioborożce zaczęły być używane jako wskaźniki arsenału mineralnego do tworzenia torfu. W ten sam sposób są one również używane jako bioindykatory do pomiaru zanieczyszczenia wody, zatrzymania nadmiaru wilgoci dla wzrostu niektórych rodzajów nasion i dostarczenia tlenu podczas upiększania wielu akwariów, a nawet niektóre ryby pozostawiają w swoich jajach.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Antoceros: czym one są, cechy i przykłady, zalecamy wejście do naszej kategorii Biologia.
