Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Ara szkarłatna, znana również jako flaga guacamaya lub naukowo, Ara makau, znajduje się na czerwonej liście gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN), chociaż należy do gatunków najmniej niepokojących, ponieważ skala zagrożeń i ich zniknięcie nie są w stanie krytycznym. Dlatego nadal można walczyć z jego wyginięciem. Chcesz wiedzieć więcej o tym gatunku?
W Green Ecologist mówimy Ci dlaczego szkarłatnej ara grozi wyginięcie, głównie w stanie wolności, ponieważ w niewoli jest wiele okazów i jakie istnieją środki, aby tego uniknąć.
Czerwona gucamaya lub flaga
ten szkarłatna ara Jest to gatunek z Ameryki Środkowej i Ameryki Południowej, należący do rodziny papugowatych, do której należy około 372 gatunków. Zamieszkuje drzewa sawann, lasów i nisko położonych dżungli, a można go znaleźć w takich krajach jak Honduras, Panama, Meksyk, Kolumbia, Wenezuela, Peru, Boliwia i Brazylia.
Morfologicznie może mierzyć od 80 do 100 cm i ważyć około półtora kilograma, co czyni go, wraz z niebieską arą, największą w swoim rodzaju. Jego upierzenie, jak sama nazwa wskazuje, ma charakterystyczną intensywną czerwień, chociaż na skrzydłach występują również odcienie błękitu i żółci.
Żywią się głównie orzechami, nasionami i świeżymi owocami, choć mogą też spożywać drobne owady, a nawet nektar niektórych kwiatów.
Jest ptak społeczny i monogamiczny, więc zwykle znajduje się jako część duże grupy lub para, z którym rozmnaża się kilka razy w roku. Po złożeniu jaj zarówno samica, jak i samiec są odpowiedzialne za ich inkubację, w taki sam sposób, w jaki obaj odpowiadają za opiekę i karmienie młodych po wykluciu się z jaj, aż po około trzech miesiącach zaczynają latać i są samowystarczalne do jedzenia i poruszania się.
Ary są ptaki bardzo długowieczne, mogąc żyć od 30 do 50 lat w niewoli i średnio od 15 do 20 lat na wolności, ze względu na istniejące zagrożenia, choć jeśli uda im się je przeżyć, mogą dożyć nawet 40 lat.
Dlaczego ara jest zagrożona wyginięciem
ten nielegalne polowanie jest główną przyczyną szkarłatna ara jest zagrożona wyginięciem, głównie ze względu na zainteresowanie jego komercjalizacją, jako ptaka domowego, gdyż jego kolorowe upierzenie przyciąga uwagę. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że nie powinno to wpłynąć na ich zniknięcie, ponieważ polowanie nie oznacza ich bezpośredniej śmierci, ale raczej ich komercjalizację. Problem pojawia się jednak, gdy kupujący musi opiekować się ptakiem, ponieważ w większości przypadków nie zna opieki i potrzeb zwierzęcia. Ponadto szkarłatna ara jest zwierzęciem społecznym, więc ma tendencję do popadania w depresję lub przyjmowania nienaturalnych zachowań, gdy jest w klatce, a jej przystosowanie do innych środków jest dość skomplikowane.
Należy zauważyć, że kłusownicy są zainteresowani nie tylko polowaniem na dorosłe gatunki, ale wielu z nich zajmuje się również poszukiwaniem, zbieraniem i kradzieżą jaj ara.
Inną przyczyną wyginięcia ary jest Zniszczenie ich siedliska. Wycinanie i wylesianie lasów w celu wydobycia zasobów, budowy infrastruktury lub rolniczego użytkowania gruntów powoduje utratę drzew, które odgrywają fundamentalną rolę w życiu ara szkarłatnej, ponieważ jest w nich tych, którzy budują swoje gniazda i spędzają większość swojego życia.
Z drugiej strony, naturalne drapieżniki Są kolejnym czynnikiem przyczyniającym się do wyginięcia ary, na przykład jastrzębi, które żywią się pisklętami w gniazdach.
Środki zapobiegające wyginięciu ara szkarłatnej lub flagowej
Są co najmniej trzy obszary, w których chroniona jest ara szkarłatna:
- Rezerwat Biosfery Montes Azules w Meksyku.
- Park Narodowy Chiquibul (Belize)
- Rezerwat Biosfery Majów (Gwatemala)
Środki stworzone i wdrożone w celu promowania ochrony i opieki nad gatunkami na tych terytoriach skupiają się na monitorowaniu ich gniazd, opiece nad pisklętami w samym gnieździe lub przekazywaniu ich do laboratoriów, gdzie można zastosować bardziej afektywne środki i zagwarantować ich istnienie. W rzeczywistości środek ten sprzyja rozmnażaniu ary, która ma podwójne składanie jaj, co sprzyja wzrostowi populacji.
Edukacja pisklęcia w niewoli jest czynnikiem determinującym jego późniejsze przetrwanie na wolności, dlatego należy zwracać szczególną uwagę, aby nie tworzyć więzi z ludźmi, a także karmić je tym samym pokarmem, który by znalazły Środowisko naturalne.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Dlaczego ara jest zagrożona wyginięciemZalecamy wejście do naszej kategorii Zwierzęta Zagrożone.
