Płazy są niesamowitymi zwierzętami, ponieważ były pierwszymi kręgowcami, które skolonizowały kontynent i mają niezwykłe cechy, które czynią je wyjątkowymi. Jeśli jesteście ciekawi tego typu zwierząt, w tym artykule skupimy się na płazach, które są szeroko rozpowszechnione na Półwyspie Iberyjskim: gallipato.
Jeśli nigdy nie słyszałeś o tym płazach, a właśnie go odkryłeś, od Ekologa Verde wyjaśniamy co to jest gallipato, jego cechy i ciekawostki o gatunku. Czy wiesz, że pochodzą z rodziny salamander i są największymi płazami w Europie? Czytaj dalej i dowiedz się więcej!
Co to jest gallipato i jego cechy
Pleurodeles walll (Michahelles, 1830), powszechnie znany jako gallipato, jest największym gatunkiem płazów urodelowych, jaki istnieje w Europie. Jeśli chodzi o rodzinę gallipato, płaz ten jest największym przedstawicielem rodziny Salamandridae, czyli pochodzi z tej samej rodziny co salamandry.
Poza powyższym są to główne cechy gallipatów:
- To jest rodzaj bardzo duży płaz, o rozmiarze, który może osiągnąć 31 centymetrów długości dla samców i około 29 centymetrów dla kobiet, chociaż osobniki hodowane w niewoli osiągają tylko od 15 do 25 centymetrów.
- Bycie urodel, gatunek ten utrzymuje ogon po przejściu przez stadium larwalne.
- Długość jego ogona stanowi od 46 do 55% całkowitej długości i jest skompresowany bocznie dla lepszej mobilności w wodzie.
- Ma krótkie kończyny z różną liczbą palców między nimi, ponieważ ma cztery palce z przodu i pięć z tyłu.
- Jego głowa jest szeroka i bardzo spłaszczona, z małym woreczkiem lub fałdą fałdową lub głosową oraz małymi i super zorientowanymi oczami wraz z okrągłą źrenicą.
- W fazie wodnej ma gładką i bardzo śliską skórę, która w fazie lądowej zmienia swój wygląd i przyjmuje szorstką, brodawkowatą i szorstką skórę, zawsze o ziarnistym charakterze.
- Prezentuje również bulwy ułożone w rzędy po bokach ciała.
- Może mieć bardzo zmienne ubarwienie, obejmujące czarne, ciemnobrązowe, szarawe lub nawet żółtawe odcienie, ale zwykle jest oliwkowo-brązowe lub szare z nieregularnymi czarnymi plamami i bocznymi rzędami od około 7 do 10 pomarańczowe plamy lub żółty. Jednak brzuch jest zawsze jaśniejszy niż reszta ciała, niezależnie od koloru twojego ciała.
Siedlisko gallipato
Jest to rodzaj endemizmu Iber-Maghreb, dlatego jest szeroko rozpowszechniony w całym Półwysep Iberyjski, zwłaszcza w części środkowej i południowej oraz z wyjątkiem obszaru północno-wschodniego i obszaru kantabryjskiego, a także zamieszkujących tereny północ i zachód od Maroka.
Gatunek ten wykazuje 2 fazy w ciągu roku, jedną naziemną, a drugą wodną, z różnymi czasami trwania każdej z nich. Jednak często można je znaleźć w obszarach wilgotnych i przy pobliskich zbiornikach wodnych, ponieważ preferują rozmnażanie się na dużych i długotrwałych obszarach wodnych, z wody stojące z niewielkim prądem lub nieobecne, takie jak studnie, cysterny, cysterny, opuszczone baseny i rzadziej w fontannach.
Czy zwierzęta nocne i dyskretne, więc w ciągu dnia mają tendencję do pozostawania w ukrytych miejscach, gdzie pozostają niezauważone, podczas gdy z nadejściem nocy wykazują większą aktywność, odwiedzają brzegi, a nawet obszary lądowe, ale zawsze blisko wody. W tych godzinach poświęcają się poszukiwaniu pożywienia, bez względu na to, czy są to bezkręgowce wodne, czy małe kręgowce (larwy płazów, ryby, …), a także rozkładające się ofiary.
Oddychanie Gallipat
To zwierzę ma naprawa skóry lub oddychanie płuc, ponieważ ma płuca w fazie dorosłej, przez które pobierają niezbędny tlen za każdym razem, gdy docierają na powierzchnię, zwłaszcza w czasie upałów.
Dowiedz się więcej o tych rodzajach oddychania z innych artykułów Green Ecologist o 16 zwierzętach, które oddychają przez skórę (oddychanie przez skórę) i +105 zwierząt, które oddychają przez płuca (oddychanie płuc).
Reprodukcja gallipata
Po wyjaśnieniu, jakie są cechy charakterystyczne gallipatu i właściwości jego siedlisk, skupimy się na jak się rozmnażają gallipaty:
- Proces reprodukcji odbywa się w wodzie, najlepiej na dużych, głębokich terenach z niewielkim prądem, a zwykle występuje pod koniec ostatnich przymrozków, uwarunkowanych początkiem pory deszczowej, czyli początkiem wiosny.
- Samiec rozwija się modzele ślubne w przedramionach i zaczyna się ampleks, który może trwać od godzin do dni; Jako alternatywę dla amplexus samiec może również wykonać jeden lubfałdowanie ogona przed samicą jako preludium.
- Samiec stoi pod samicą i wyrzuca spermatofor (kapsułka pojemnika nasienia), będąc w stanie przepuścić do 6-7 spermatoforów, do których samica dociera z kloaką w celu zapłodnienia jajeczek.
- Kobieta może złożyć depozyt 300 do 1300 jaj, indywidualnie lub w małych grupach.
- Po wykluciu faza larwalna trwa około trzech miesięcy, gdzie larwy osiągają około 10 centymetrów. Po około roku życia osiągają dojrzałość płciową.
Ciekawostki o gallipato
Aby zakończyć poznawanie tych płazów, skomentujemy niektóre z nich ciekawostki gallipatos. Na przykład pomimo tego, że na pierwszy rzut oka wygląda jak niegroźne zwierzę, możemy się zastanawiać, czy gallipato jest trujący czy nie, ponieważ mają krewnych, którzy są. A odpowiedź na to pytanie brzmi: tak.
Strategia obrona gallipato to bardzo osobliwe. Opiera się to na żeberka gallipato; Kiedy potencjalni drapieżcy tego gatunku zbliżają się, gryzą lub próbują go zjeść, płaz ten wypuszcza ostre końce żeber z ciała przez gruczołowe obszary skóry, które wydalają toksyny, tak że zamieniają się one w trujące małe igły. Zatem, wstrzykiwać toksyny w pysku drapieżnika, który był w stanie je ugryźć i spowodował ich ucieczkę.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Gallipato: co to jest, cechy i ciekawostki, zalecamy wejście do naszej kategorii Dzikie zwierzęta.
Bibliografia- Stowarzyszenie Herpetologiczne im. Timona. (2022). Gallipato / Ofegabous (Pleurodeles walll). Pozyskano z: https://www.asociaciontimon.org/especies/pleurodeles-waltl/c
- Alarcos, G., Ortiz, ME, Fernández, M.J. i Avia, ML (2006). Drapieżnictwo gallipata (Pleurodeles waltl) przez wydrę w Los Arribes del Duero w Salamance. Biuletyn Hiszpańskiego Towarzystwa Herpetologicznego, 17(2), 85-87.
- Salvador, A. (2002). Walt gallipato-Pleurodeles (Michahelles, 1830).
